Taraxacum officinale WEB

Ιστορία

Σύμφωνα με τον Άραβα ιατρό Avicenna (Ibn Sina), το όνομα Taraxacum εμφανίστηκε γύρω στο 1000 μ.Χ. από την αραβική-περσική λέξη "tharakhchakon". Το όνομα Officinale προήλθε από τα λατινικά και σημαίνει "αυτός που έχει φαρμακευτική αξία". Προέρχεται από το λατινικό "officina" (= "εργαστήριο", αργότερα "φαρμακείο").

Γνωρίζουμε ελάχιστες πληροφορίες για τα παλαιότερα ονόματα του φυτού καθώς δεν αναφέρεται σε γραπτά της αρχαιότητας ή των πρώτων χρόνων του Μεσαίωνα. Η επικράτηση των πικραλίδων σε μεταγενέστερους αιώνες θα μπορούσε κάλλιστα να οφείλεται στην χρήση της υγρής κοπριάς στα χωράφια ως λίπασμα, η οποία συνέβαλλε στην ανάπτυξή τους. Από όλα τα εγγενή φυτά, η πικραλίδα έχει τον μεγαλύτερο αριθμό κοινών ονομάτων καθώς έχουν καταγραφεί πάνω από 500 ονόματα. Το γαλλικό όνομα pissenlit ("bed wetter") αναφέρεται άμεσα στη διουρητική δράση του βοτάνου, η οποία περιφράφηκε το 1546 από τον Hieronymus Bock. Τον ίδιο αιώνα, ο Γερμανός φαρμακοποιός Jakob Dietrich von Bergzabern (γνωστός και ως Tabernaemontanus) συνέστησε την πικραλίδα για προβλήματα που σχετίζονται με το στομάχι και το συκώτι καθώς διευκολύνει τη δυσκοιλιότητα και αυξάνει σημαντικά τη ροή των ούρων διευκολύνοντας τη διούρηση.

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Η πικραλίδα μπορεί να φτάσει σε ύψος μεταξύ 10-50 εκατοστών και είναι πολύ ανθεκτικό βότανο με ριζικό σύστημα που αναπτύσσεται κατακόρυφα προς το υπέδαφος. Τα σκούρα πράσινα φύλλα της είναι λογχοειδή, χονδροειδή και έντονα οδοντωτά. Ο μίσχος που είναι άτριχος και σωληνοειδής, έχει κίτρινα άνθη σε σχήμα γλώσσας. Οι καρποί φέρουν λεπτά τριχίδια σε σχηματισμό "αλεξίπτωτου" και είναι διατεταγμένοι σε μορφή μπάλας. Είναι τόσο ευαίσθητοι που ακόμα και ασθενείς άνεμοι μπορεί να τους καταστρέψουν. Το βότανο περιέχει έναν γαλακτώδη χυμό με πικρή γεύση, εξού και το όνομα πικραλίδα. Η πικραλίδα ανθίζει από Μάρτιο έως Οκτώβριο.

Φυσικό περιβάλλον

Η πικραλίδα συναντάται σε όλο τον κόσμο και αναπτύσσεται στα εύκρατα κλίματα σε υψόμετρο έως 2000 μέτρα. Ευδοκιμεί ιδιαίτερα στα πλούσια λιβάδια, στα αραιά δάση, στις άκρες του δρόμου και στις χωματερές.

Παρασκευή

Η A.Vogel χρησιμοποιεί αλκοολικό εκχύλισμα τόσο των φρέσκων ριζών όσο και των φύλλων της πικραλίδας που συλλέγονται πριν από την άνθηση του βοτάνου. Οι πικραλίδες συλλέγονται είτε από αγροκτήματα στα οποία χρησιμοποιούνται βιολογικές μέθοδοι καλλιέργειας ή από τη δική της βιολογική καλλιέργεια. Συνηθίζεται η παρασκευή ροφήματος από τις ρίζες πικραλίδας που συλλέγονται την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Μπορεί να καταναλωθεί και ως τρόφιμο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η φρέσκια πικραλίδα έχει ασθενείς διεγερτικές ιδιότητες και σε σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αλλεργίες.