Glycyrrhiza glabra L.

Ιστορία

Το όνομα του γένους Γλυκίρριζα προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις "γλυκό" και "ρίζα". Κατά την αρχαιότητα, η λέξη λατινοποιήθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν η "liquiritia" πλέον να φτάσει στη Γερμανία με την ονομασία "Lakritze", στην Αγγλία με την ονομασία "licorice" και στη Γαλλία με την ονομασία "réglisse". Το όνομα του είδους "glabra" προέρχεται από την λατινική λέξη "glaber" που σημαίνει "λείο" ή "φαλακρό" και αναφέρεται στον λείο φλοιό της.

Η γλυκίρριζα είναι γνωστή στην Κινέζικη ιατρική από το 2800 π.Χ. Στο Θιβέτ θεωρούταν κλασσικό φάρμακο. Στον τάφο του Αιγύπτιου Φαραώ Τουταγχαμόν (1350 π.Χ.), περιγράφεται η θεραπευτική δύναμη της γλυκίρριζας, ενώ χρήση παρασκευασμάτων γλυκίρριζας για την ανακούφιση μολύνσεων του λαιμού και των βρόγχων καταγράφεται για περισσότερα από 2000 χρόνια.

Κατά το Μεσαίωνα, η γλυκίρριζα καλλιεργούταν στην Κεντρική Ευρώπη πολύ περισσότερο απ' ότι σήμερα ως τις αρχές του 20ού αιώνα. Στην Ευρώπη το φάρμακο χρησιμοποιήθηκε παρατεταμένα ως αποχρεμπτικό και ως παράγοντας βελτίωσης γεύσης. Τα θεραπευτικά οφέλη της γλυκίρριζας στις στομαχικές παθήσεις ξεκίνησαν να καταγράφονται από το 1950 και μετά.

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Η γλυκίρριζα είναι αιωνόβιο, συμπαγές, ποώδες φυτό που φτάνει έως το 1,5 μέτρο ύψος, με εκτενές ριζικό σύστημα το οποίο αποτελείται από την κεντρική ρίζα, κλαδιά και παρακλάδια. Το ξυλώδες κοτσάνι του φέρει χαλαρό φύλλωμα με φτεροειδή, μυτερά φύλλα, τα οποία καλύπτονται από κολλώδη αδενικά τριχίδια. Οι στητές συστάδες ανθέων μήκους 10-15 εκατοστών, εκτείνονται από τους άξονες των φύλλων και φέρουν πολλά μπλε-λιλά, μπλε-βιολετί ή λευκά-ροζ άνθη. Η γλυκίρριζα ανθίζει από τον Ιούνιο ως τον Ιούλιο.

Φυσικό περιβάλλον

Ο θάμνος της γλυκίρριζας είναι γηγενής στη Μικρά Ασία και στον Καύκασο. Βρίσκεται στην περιοχή της Μεσογείου, στα Βαλκάνια και στην Εγγύς Ανατολή. Ευδοκιμεί σε αμμώδες έδαφος και μεγαλώνει σε χερσότοπους και σε αποστραγγισμένους ποταμούς. Η ελεύθερη ανάπτυξη του φυτού από παλιές καλλιέργειες είναι σπάνια σε βαθμό που το φυτό χρειάζεται να καλλιεργείται στις μέρες μας.

Στο εμπόριο γίνονται διαχωρισμοί μεταξύ της Ισπανικής, της Ρωσικής, της Κινέζικης και της Περσικής γλυκίρριζας. Οι ποικιλίες αυτές δεν προέρχονται απαραίτητα από τις παραπάνω χώρες. Οι όροι προσδιορίζουν διαφορετικές ποικιλίες Glycyrrhiza glabraL. (var. typica, var. glandulifera, var. pallida, var. violacea, κτλ.) οι οποίες διαφοροποιούνται και στην εμφάνιση. Η Ισπανική γλυκίρριζα για παράδειγμα, αποτελείται από φλοιώδεις βλαστούς ενώ η Ρωσική γλυκίρριζα πωλείται σε ακανόνιστα φλοιώδη κομμάτια.

Παρασκευή

Για την παρασκευή του μητρικού βάμματος χρησιμοποιούνται άριστης ποιότητας φύλλα γλυκίρριζας από το Ιράν, τα οποία κόβονται σε λεπτά κομμάτια και αναμειγνύονται με αλκοόλ.