Aralia racemosa L.

Ιστορία

Η ρίζα της αράλιας συναντάται στη Βόρεια Αμερική και χρησιμοποιήθηκε από βοτανολόγους και επιστήμονες της ολιστικής ιατρικής ως φάρμακο για τις λοιμώξεις των πνευμόνων όπως η φυματίωση και συμπτώματα όπως ο βήχας και η καταρροή καθώς και για γυναικολογικές διαταραχές όπως η λευκόρροια, η πρόπτωση της μήτρας και η χλώρωση. Θεωρήθηκε ότι έχει εφιδρωτική, αντιρευματική και αποχρεμπτική δράση. Το όνομα Αralia racemosa προέρχεται από τη λατινική λέξη "racemus" που σημαίνει «σμήνος» και χαρακτηρίζει τις συστάδες λουλουδιών του βοτάνου.

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Η Aralia racemosa έχει παχύ, κονδυλώδες, λευκο-κίτρινο σπογγώδες ρίζωμα που σχηματίζει διακλαδώσεις και παρουσιάζει έντονο άρωμα. Από το ρίζωμα αναπτύσσεται πολυετής θάμνος με μερικώς ξυλώδη, αυλακωτά και μερικές φορές εύθραυστα στελέχη. Οι μίσχοι φτάνουν σε ύψος έως 1,5 μέτρο. Τα μεγάλα, ωοειδή φύλλα (μήκους έως 20 εκατοστά) διαθέτουν από 3 έως 5 πτερύγια. Τα μικρά πράσινα-λευκά άνθη αναπτύσσονται είτε παραπλεύρως του φύλλου ή σε αιχμές στην άκρη του φυτού. Οι καρποί του φυτού είναι στρογγυλοί και έχουν σκούρο κόκκινο ή μωβ χρώμα. Η Aralia racemosa ανθίζει από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο.
Στην Ευρώπη το μόνο είδος της οικογένειας Αraliaceae που συναντάται είναι ο κισσός. Τα φυτά της οικογένειας Αraliaceae βρίσκονται σε μεγάλη αφθονία στην Αμερική και την Ασία όπου αναπτύσσονται σε πυκνούς, μερικές φορές ακανθώδεις θάμνους ή δέντρα.

Φυσικό περιβάλλον

Η Aralia racemosa βρίσκεται στα δασώδη βουνά της Βόρειας Αμερικής σε περιοχή που εκτείνεται από τον κεντρικό Καναδά μέχρι τη Βιρτζίνια. Το φυτό αναπτύσσεται σε βραχώδεις αλλά εξαιρετικά εύφορες όχθες των ποταμών.

Παρασκευή

Η A.Vogel χρησιμοποιεί φρέσκα ριζώματα αράλιας, προερχόμενα από τις ιδιόκτητες οργανικές καλλιέργειες της εταιρίας τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή σιροπιών βήχα, βαμμάτων και εγχυμάτων.