Ammi visnaga (L.) LAM.

Ιστορία

Το αγριομάραθο (Ammi visnaga (L.) - Khella) προέρχεται από το δέλτα του Νείλου και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για θεραπευτικούς σκοπούς από τους αρχαίους Αιγύπτιους, όπως τεκμηριώνεται στον πάπυρο του Eber. Το φυτό χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή αιγυπτιακή ιατρική για τη θεραπεία της ακράτειας των ούρων και των λίθων της ουροδόχου κύστης. Αποξηραμένα μέρη του φυτού πωλούνται ακόμη και σήμερα σε αγορές στη Μέση Ανατολή και την Άπω Ανατολή και οι μίσχοι του χρησιμοποιούνται ως οδοντογλυφίδες.

Το όνομα "ammi" χρησιμοποιήθηκε για το φυτό αρχικά από τον Διοσκουρίδη. Η λέξη προέρχεται από τον ελληνικό όρο "ammos" που σημαίνει "άμμος" και αναφέρεται στον βιότοπο που φύεται το βότανο. Το όνομα του γένους "visnaga" φαίνεται να έχει αναπτυχθεί από τον όρο "bis acutum" που σημαίνει "διπλά μυτερά". Οι παλιές λατινικές ονομασίες για το φυτό είναι Cuminum alexandrium, Cuminum aethiopicum και Cuminum regium (αναφέρονται αντίστοιχα στο Αλεξανδρινό, Αιθιοπικό και Βασιλικό κύμινο). Το αραβικό όνομα "khella" χρησιμοποιείται ευρέως στη Μέση Ανατολή και λιγότερο συχνά στην Ευρώπη.

Ο Α. Lonicerus χαρακτήρισε το "ammi" ως ζεστό, ξηρό φυτό και ως εκ τούτου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για "ψυχρές παθήσεις", υποστηρίζοντας την αποτελεσματικότητά του ως εξής: "...κατά των ευερέθιστων στομαχιών και της μήτρας, ενώ διεγείρει την παραγωγή ούρων και την έμμηνο ρύση...". Οι σπόροι του φυτού έχουν χρησιμοποιηθεί ιστορικά για τη θεραπεία της στειρότητας, των σπασμών στην ουρήθρα και των λιθών στα νεφρά, καταστάσεις που θεωρούνται "ψυχρές παθήσεις", θεραπευτικές δράσεις οι οποίες αργότερα επιβεβαιώθηκαν από επιστημονική έρευνα.

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Αυτό το πολυετές και μερικές φορές διετές φυτό έχει όρθιο, στρογγυλό και αυλακωτό μίσχο που μπορεί να φτάσει σε ύψος έως 80-120 εκατοστά. Τα φύλλα του είναι οδοντωτά και ελαφρώς διαχωρισμένα, με μήκος περίπου 20 εκατοστά και με γκριζοπράσινο χρώμα. Ο μίσχος διακλαδίζεται στην κορυφή και είναι ελαφρώς τοξωτός, καταλήγει σε μεγάλα σκιάδια που διακλαδίζονται σε εκατό περίπου διαφορετικές ακτίνες από τις οποίες προκύπτουν μικρότερα σκιάδια με λευκά άνθη. Οι ακτίνες των σκιάδιων είναι παχιές και δύσκαμπτες όταν είναι ώριμες και χρησιμοποιούνται ως οδοντογλυφίδες. Τα μικροσκοπικά, ελλειπτικά, λεία φρούτα σε σχήμα αυγού αποσυντίθενται και σχηματίζουν δύο επιμέρους καρπούς. Κάθε ένα από τα φρούτα είναι περίπου 2 χιλιοστά σε μήκος και έχουν γκριζωπό-καφέ χρώμα. Η ταξιανθία αυτού του φυτού είναι ίδια με εκείνη του καρότου Daucus carota, γι 'αυτό και στις γερμανόφωνες χώρες αποκαλείται με το όνομα "Knorpelmöhre" που σημαίνει "νοθευμένο καρότο".

Φυσικό περιβάλλον

Το αγριομάραθο είναι εγγενές είδος της Μεσογείου και καλλιεργείται στην Αίγυπτο, το Μαρόκο και την Τυνησία. Υπάρχουν επίσης μεγάλες φυτείες στην Αργεντινή, τη Χιλή, το Μεξικό, τα νότια κράτη των ΗΠΑ και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Παρασκευή

Η συγκομιδή των καρπών του αγριομάραθου πραγματοποιείται λίγο πριν ωριμάσουν πλήρως, έπειτα ξηραίνονται και διαβρέχονται με αλκοόλ. Το μητρικό βάμμα που προκύπτει αραιώνεται με το χέρι για να επιτευχθεί η απαιτούμενη ομοιοπαθητική ισχύς.