Solidago virgaurea L.

Ιστορία

Η λατινική ονομασία Solidago προέρχεται από τη φράση "solidum agere", που σημαίνει "σταθερή, ολοκληρωμένη, υγιής δράση". Παλαιότερα το φυτό χρησιμοποιούνταν κυρίως για την επούλωση πληγών. Η χρήση αυτή αντικατοπτρίζεται στο γερμανικό λαϊκό όνομα "Heidnisch Wundkraut". Το γερμανικό όνομα "Unsegenkraut" ή "καταραμένο βότανο", υποδηλώνει ότι η χρυσόβεργα χρησιμοποιήθηκε επίσης ως αμυντική θεραπεία κατά της μαγείας και του κακού ματιού.

Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια αναφορά για τη χρυσόβεργα μεταξύ των γνωστών βοτάνων πριν τον Μεσαίωνα. Κατά την περίοδο του Μεσαίωνα, το όνομα "solidago" χρησιμοποιήθηκε επίσης για το σύμφυτο. Το 1565 ο Ιερονόμος Μπουκ ισχυρίστηκε ότι οι αρχαίες γερμανικές φυλές θεωρούσαν τη χρυσόβεργα το πιο πολύτιμο βότανο για την επούλωση των πληγών. Λέγεται ότι θεραπεύει όλη την "εσωτερική ανεπάρκεια". Ο Matthiolus ήταν ο πρώτος συγγραφέας που ασχολήθηκε με τα βότανα, ο οποίος τόνισε το διουρητικό αποτέλεσμα της χρυσόβεργας, ισχυριζόμενος ότι ήταν "ισχυρό στη διουρητική δραστηριότητα και στη διάλυση των πετρών". Το όνομα του είδους, virga aurea, σημαίνει "χρυσή ράβδος".

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Η χρυσόβεργα είναι ανθεκτικό φυτό κυλινδρικού σχήματος από το οποίο αναπτύσσεται ένα στρογγυλό στέλεχος την άνοιξη. Φτάνει σε ύψος 20-50 εκατοστά, ενώ μερικές φορές μπορεί να φτάσει σε ύψος και το 1 μέτρο. Το κάτω μέρος του στελέχους είναι συνήθως μη διακλαδισμένο, σε κοκκινωπή απόχρωση. Τα φύλλα έχουν αιχμηρό, ελλειπτικό σχήμα με οδοντωτό άκρο. Προς το άκρο του φυτού, τα φύλλα γίνονται στενά και λογχοειδή με λείες άκρες. Στο άνω άκρο του στελέχους υπάρχουν πολυάριθμα χρυσά-κίτρινα άνθη, διατεταγμένα σε ομάδες. Τα άνθη ανοίγουν από κάτω προς τα πάνω. Μόλις μαραθούν, δημιουργείται ένας παχύς σχηματισμός στον κάλυκα και "διασκορπίζει" τους μικροσκοπικούς καρπούς στον άνεμο. Το γένος Solidago ταξινομείται σε περισσότερα από 100 είδη, τα οποία διασταυρώνονται εύκολα και σχηματίζουν νέες ποικιλίες. Το European goldenrod χωρίζεται σε δύο υποείδη που είναι και τα δύο πολύμορφα. Η ακριβής αναγνώριση δεν είναι εύκολη, ωστόσο, είναι εύκολο, να διαφοροποιηθούν τα ευρωπαϊκά είδη από αυτά του Καναδά, τα οποία εισήχθησαν στην Ευρώπη τον περασμένο αιώνα. Η χρυσόβεργα ανθίζει από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο.

Τα είδη Solidago virgaurea L. ή true goldenrod, S. serotina AITON (syn. S. gigantea WILLDENOW) ή χρυσόβεργα και S. canadensis L. ή Canadian Canadian rod και τα υβρίδιά τους μοιράζονται κοινή μονογραφία. Αυτό είναι μερικώς αποδεκτό σύμφωνα με τον Καθ. Schilcher, δεδομένου ότι τα διάφορα είδη της χρυσόβεργας έχουν διαφορετικά δραστικά συστατικά.

Φυσικό περιβάλλον

Η χρυσόβεργα απαντάται σε ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο, φτάνοντας από τη Βόρεια Αφρική μέχρι το Βορρά. Ευδοκιμεί σε περιοχές που ποικίλουν, από ξηρά λιβάδια έως την άκρη του δάσους και μπορεί επίσης να βρεθεί σε ξηρές δασικές εκτάσεις και αμμόλοφους. Συναντάται ακόμη και σε πετρώματα ύψους 2500 μέτρων.

Παρασκευή

Η A.Vogel αναπτύσσει δικά της φυτά στις βιολογικές της καλλιέργειες και λαμβάνει επιπλέον παρτίδες βοτάνων από άλλες βιολογικές καλλιέργειες. Η συγκομιδή πραγματοποιείται όταν ένα μικρό μέρος των λουλουδιών είναι ανοιχτό και η πλειονότητα εξακολουθεί να είναι κλειστή. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Α.Vogel έδειξε ότι αυτό συμβαίνει όταν η περιεκτικότητα του φυτού σε φλαβονοειδή είναι στα υψηλότερα επίπεδα. Τα φρεσκοκομμένα μέρη του φυτού διαβρέχονται σε αλκοόλη για να παρασκευαστεί το βάμμα.