Equisetum arvense L.

Ιστορία

Το Εκουιζέτο προέρχεται από προϊστορικό φυτό το οποίο κάλυπτε μεγάλες εκτάσεις κατά την Παλαιοζωική περίοδο, περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο όρος Εκουιζέτο, προέρχεται από τη Λατινική λέξη "equus" που σημαίνει "άλογο" και "seta" που σημαίνει "τρίχα" ή "μαλλιά". Ο όρος επίσης προέρχεται από την ελληνική λέξη "ίππος". Το όνομα του είδους, "arvensis", δηλώνει "χωράφι" ή "καλλιεργήσιμη γη" και προήλθε από την περιγραφή της τοποθεσίας που ευδοκιμεί το φυτό. Αν το εκουιζέτο αποτεφρωθεί προσεκτικά σε ένα μπολ, η τέφρα που δημιουργείται αποτελείται σχεδόν αποκλείστικά από πυριτικό οξύ και χρησιμοποιούταν στο παρελθόν για το γυάλισμα χάλκινων σκευών.

Ο Διοσκουρίδης περιέγραφε το Εκουιζέτο ως βότανο με διουρητικές και στυπτικές ιδιότητες. Ισχυριζόταν επίσης ότι μειώνει την ροή του αίματος στη μήτρα, καταπραΰνει το βήχα και μειώνει την αιμορραγία σε πληγές. Ο Rev. Kneipp πίστευε ότι το φυτό ήταν αναντικατάστατο για την αναστολή της αιμορραγίας και της αιμόπτυσης. To "Τσάι πυριτίου του Kobert-Kühnsche's", που θεωρούταν ίαμα για την φυματίωση, περιείχε έξι μέρη Πολύγωνου, δύο μέρη Γαλέοψη και τρία μέρη Εκουιζέτο.

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Το Εκουιζέτο έχει πολυετές σύμπλεγμα ριζών το οποίο εκτείνεται έως και 2 μέτρα κάτω από τη γη. Δύο είδη μίσχων παραγόνται ετησίως από αυτό το σύμπλεγμα ριζών εκ των οποίων το ένα είναι γόνιμο και το άλλο στείρο. Ο γόνιμος μίσχος εμφανίζεται μετά από το λιώσιμο του χιονιού ή μετά από περιόδους ψύχους. Αυτός ο λεπτός καρποφόρος μίσχος δεν έχει κλαδιά,φτάνει έως 15 εκατοστά σε ύψος και έχει απαλό καφέ προς κόκκινο χρώμα. Ο μίσχος φέρει κωνοειδή ανθύλλια χαρακτηριστικού καφετί χρώματος, τα οποία περιέχουν πυκνά, κυκλικά πέταλα. Μόλις ο γόνιμος μίσχος μαραθεί, ένα φύλλο απαλού πράσινου χρώματος εμφανίζεται στη θέση του, το οποίο μπορεί να μεγαλώσει έως 40 εκατοστά σε ύψος. Σε αντίθεση με τον καρποφόρο μίσχο, από τον άγονο μίσχο αναπτύσσονται συστοιχίες των τεσσάρων με πέντε κλαδιών. Ο άγονος μίσχος είναι σκληρός στην επιφάνεια και σχηματίζει αυλακώσεις λόγω του περιεχόμενου πυριτικού οξέος (σε υγρή και κρυσταλλική μορφή) μέσα στον μίσχο. Το φυτό αναπτύσσεται Μάρτιο με Απρίλιο.

Φυσικό περιβάλλον

Το Εκουιζέτο φυτρώνει στην Ευρώπη, στην Ασία και στη Βόρεια Αμερική, από τις θερμές ζώνες έως τον Αρκτικό κύκλο. Από όλα τα είδη Εκουιζέτο, το γένος που απαντάται πιο συχνά εγκαθίσταται σε αμμώδη εδάφη που περιέχουν πηλό. Σε υγρά μέρη, μπορεί κανείς να βρει δύο είδη να ευδοκιμούν την ίδια περιοχή, το είδος E. arvense και το είδος E. palustre. Το είδος E. Arvense αναγνωρίζεται από το πρώτο ενδομήτριο στον κορμό του φυτού, το οποίο είναι μακρύτερο από τη θήκη του καναλιού. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζεται σωστά το Εκουιζέτο, καθώς τα υπόλοιπα είδη μπορεί να περιέχουν έναν μύκητα (Ustilago equiseti) ο οποίος μπορεί να προκαλέσει τροφική δηλητηρίαση. Στην Βόρεια Αμερική και στη Ρωσία, το είδος E. hyemale ("Winter Horsetail") χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς. Αυτό το φυτό δεν διαθέτει φύλλα και φτάνει σε ύψος τα 1.3 μέτρα.

Παρασκευή

Η A.Vogel χρησιμοποιεί τους στείρους μίσχους του Εκουιζέτο, οι οποίοι αναγνωρίζονται και συλλέγονται προσεκτικά. Το φυτό συλλέγεται μεταξύ των μηνών Μαΐου και Ιουνίου, όταν το πυριτικό οξύ που περιέχεται στους μίσχους είναι σε ρευστή κατάσταση, η οποία διευκολύνει την αφομοίωσή του. Μετά τη συλλογή, οι μίσχοι κόβονται σε λεπτά κομμάτια και εμβαπτίζονται σε αλκοόλη για την παραγωγή μητρικού βάμματος.