Achillea millefolium L.

Ιστορία

Σύμφωνα με τον Πλίνιο, η λατινική λέξη "αχιλλέα" προέρχεται από την ελληνική "αχίλλεια" και αναφέρεται στον Αχιλλέα, τον ήρωα του Τρωικού Πολέμου. Ο Αχιλλέας διδάχθηκε την τέχνη της θεραπείας από τον Κένταυρο Χείρωνα και λέγεται ότι χρησιμοποίησε φαρμακευτικά φυτά για να θεραπεύσει τους πολεμιστές του. Το όνομα "χιλιόφυλλος" αποτελεί μετάφραση της ελληνικής λέξης "μυριόφυλλον", που σημαίνει "φέρει πολλά φύλλα". Το όνομα αυτό αναφέρεται ήδη από τον Πλίνιο και τον Διοσκουρίδη. Tο όνομα "αγριαψιθιά" εντοπίζεται σε αρχαία γερμανική διάλεκτο, που πιθανά σήμαινε "αυτό που παρέχεται" ή "ο θεραπευτής".

Χαρακτηριστικά βοτάνου

Η ροζέτα των φύλλων της αγριαψιθιάς είναι μονογενής και έχει ύψος που κυμαίνεται από 20 ως 80 εκατοστά, ενώ o μίσχος αναδύεται από την πολυετή της ρίζα. Τα φύλλα της έχουν λογχοειδές σχήμα και είναι δι- και τρι-πτεροειδή. Ο μίσχος και τα φύλλα είναι ελαφρώς χνουδωτά. Στην άκρη του μίσχου βρίσκονται μικρές διπλές ροδοκεφαλές με λευκά, ροζ ή μοβ άνθη, που συνθέτουν έναν κόρυμβο. Η αγριαψιθιά ανθίζει από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο. Περιλαμβάνει πολλά υποείδη, των οποίων η χημική σύνθεση διαφέρει πολύ, όμως δεν είναι εύκολο να διακριθούν μορφολογικά. Η A.Vogel καλλιεργεί το τετραπλοειδές (= περιέχει τέσσερις φορές τη φυσιολογική ποσότητα χρωμοσωμάτων) υποείδος ssp. colina. Είναι το μόνο υποείδος που περιέχει μπλε αιθέριο έλαιο, το αζουλένιο.

Φυσικό περιβάλλον

Η αγριαψιθιά ευδοκιμεί σε ξηρά λιβάδια και ηλιόλουστες πλαγιές, σε υψόμετρα έως 2500 μέτρα. Είναι εγγενές είδος στην Ευρώπη, τη Βόρεια Ασία και τον Καύκασο, και έχει εισαχθεί στη Βόρεια Αμερική, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Παρασκευή

Η A.Vogel χρησιμοποιεί το εκχύλισμα αλκοόλης από τα φρέσκα, βιολογικά αναπτυγμένα τμήματα του φυτού που συλλέγονται όταν ανθίζει. Η αγριαψιθιά παρασκευάζεται συχνά ως τσάι. Χρησιμοποιείται επίσης ως πρόσθετο για ιαματικά λουτρά.